Once upon a day in Rome: Day 5

De tijd vliegt echt voorbij tijdens zo'n reis, ondanks dat het behoorlijk zwaar was. Het viel me mee hoe moe ik was aangezien we een zwaar programma hadden, we tussen twee en half drie naar bed gingen en om half zeven 's ochtends de wekker weer ging. De vermoeidheid kwam na de reis pas echt... Maarja, verder met mijn reisverslag vandaag dag 5 alweer: Pompeï en Herculaneum.

 

Ook in Sorrento hadden ze een trein die langs alle hoogtepunten uit de omgeving ging. Deze ging alleen iets minder snel dan de metro. Tijdens dit uur werden we door veel Italiaanse jongens aangestaard, want ja al die lange, blonde meiden zie je ook niet vaak. Maar op onze beurt lachte wij hun dan weer uit door hun vreemde haar en hun extreem strakke broeken. We waren er dan ook best wel snel.

 



 

Ze hadden die dag regen voorspelt en ik had dan ook wel een lange broek aangetrokken. Maar hoe hard zou het in Zuid-Italië nou kunnen regenen? Nou, behoorlijk hard dus. Toen we daar aankwamen begon het keihard te hozen en natuurlijk had ik mijn jas en paraplu in hotel laten liggen. Gelukkig werd het daarna al snel weer veertig graden en had ik behoorlijk spijt van mijn lange broek.

 

 

 Het bijzonderste aan Pompeï vond ik dat het zo enorm groot was. Alles is heel goed bewaard gebleven en daarom heb je het gevoel dat je echt door de stad loopt. In tegenstelling tot de meeste overblijfselen uit de oudheid heb je niet al te veel fantasie nodig om het je voor te stellen.

 

 

Ook vond ik het best heftig om al die afgietsels van mensen te zien. Je zag echt de angst van al die mensen en het is dan ook duidelijk hoe bang die mensen moeten zijn geweest.

 

 

Ondanks het trieste verhaal achter Pompeï, was dit echt één van de hoogtepunten van de reis (bleek ook volgens de evaluatie). Hieronder mijn groepje, waarmee ik tijdens alle wandelingen was.

 

Na Pompeï gingen we met de trein verder naar Herculaneum. Dit ligt echt op een plek waar je het totaal niet verwacht. Herculaneum ligt midden in de buitenwijken van Napels. Tussen alle huizen zie je opeens een enorm gat in de grond waar je alle huizen uit 79 na Chr. ziet. Het verschil met Pompeï is, dat Herculaneum dichter bij de Vesuvius ligt. Hierdoor is het bedekt door een pyroklastische wolk i.p.v. lava. Dit zie je terug in de wandschilderingen (beter bewaard), huizen van twee verdiepingen en het originele hout van tweeduizend jaar oud zit nog in de huizen.

 

 

Van Herculaneum is veel minder opgegraven, omdat er huizen bovenop staan en omdat er nog geen goede technieken zijn om de huizen te conserveren. Maar toch raad ik het aan om te gaan kijken.

 

 

 

Snel meer over de reis! Onder andere Napels